NCMEC Raporu

1. Giriş

NCMEC (National Center for Missing and Exploited Children), yani “Kayıp ve İstismar Edilen Çocuklar Ulusal Merkezi”, ABD merkezli bir sivil toplum kuruluşu olarak 1984 yılında kurulmuştur. Bu kuruluşun temel amacı, kaybolan ve istismar edilen çocukları bulmak, onları korumak ve çocuk istismarına karşı küresel çapta mücadele etmektir. NCMEC, özellikle çocuk pornografisi ve çevrimiçi cinsel istismar konularında dünya genelinde önemli bir rol oynar. İnternetin yaygınlaşmasıyla birlikte, bu tür suçlar daha da karmaşık hale gelmiş, suçluların izini sürmek için özel yöntemler ve teknolojik altyapılar geliştirilmiştir. NCMEC raporları, bu bağlamda, çocukların çevrimiçi ortamda maruz kaldığı tehlikeleri ortaya çıkarmak ve bu tehlikeleri önlemek için kritik öneme sahip belgelerdir.

Bu makalede, NCMEC raporlarının içeriği, önemi ve hukuki süreçlerdeki rolü detaylı olarak incelenecektir. Aynı zamanda, NCMEC raporlarına dayanarak açılan davalar ve bu raporların teknik ve hukuki açıdan nasıl değerlendirilmesi gerektiği de ele alınacaktır.

2. NCMEC Nedir?

NCMEC, çocuk istismarı ve kaybolma vakalarının önlenmesi ve bu tür durumlarla mücadele edilmesi amacıyla ABD’de kurulmuş bir sivil toplum kuruluşudur. Bu kuruluşun temel hedefleri arasında kayıp çocukları bulmak, çocukların çevrimiçi ve çevrimdışı istismarını önlemek, istismarcıları adalete teslim etmek ve çocukların güvenliğini sağlamak yer alır. NCMEC, hem ulusal hem de uluslararası düzeyde birçok devlet kurumu ve özel kuruluşla işbirliği yaparak bu hedeflere ulaşmaya çalışır.

Kuruluşun en önemli faaliyetlerinden biri, internet ortamında çocuk pornografisi ve çocuk istismarı materyalleri barındıran, dağıtan veya yayınlayan kişileri tespit etmektir. NCMEC, bu suçları tespit etmek amacıyla internet servis sağlayıcıları (ISS) ve dijital platformlarla yakın işbirliği yaparak, şüpheli faaliyetleri yetkili makamlara raporlar.

3. NCMEC Raporları Nedir ve Nasıl Hazırlanır?

NCMEC raporları, internet üzerinde çocuk pornografisi veya çocuk istismarı içeren materyallerin tespitiyle ilgili bilgi sağlayan raporlardır. Bu raporlar, genellikle internet servis sağlayıcıları, sosyal medya platformları ve diğer dijital hizmet sağlayıcılarının sistemlerinde tespit ettikleri şüpheli içerikleri NCMEC’e bildirmesi sonucu oluşturulur. Şüpheli içeriklerin IP adresi, içerik türü, tarih ve saat gibi veriler bu raporlara dahil edilir. Raporların temel amacı, çocukları hedef alan çevrimiçi suçları tespit etmek, önlemek ve faillerin adalete teslim edilmesini sağlamaktır.

Bir NCMEC raporu şu unsurları içerebilir:

• Suça konu içeriklerin URL’leri veya sosyal medya bağlantıları.
• Şüpheli içerikleri paylaşan kişilere ait IP adresi.
• İçeriklerin ne zaman ve nasıl paylaşıldığına dair teknik detaylar.
• Şüpheli hesaplarla ilgili kullanıcı bilgileri (e-posta, telefon numarası vb.).
• Çocuk pornografisi veya çocuk istismarı içerikli materyallerin ne tür bir platform üzerinden dağıtıldığını gösteren veriler.

Bu raporlar, dijital suçların izlenmesi ve suçluların tespit edilmesi açısından hayati önem taşır. NCMEC, elde ettiği bu verileri ilgili ülkenin yetkili makamlarına, özellikle de siber suçlarla mücadele birimlerine ileterek soruşturmaların başlatılmasını sağlar.

4. NCMEC Raporlarına Dayanarak Açılan Davalar

NCMEC raporları, genellikle ulusal ve uluslararası düzeyde kolluk kuvvetlerine iletilir ve bu raporlara dayanarak hukuki süreçler başlatılır. Türkiye’de de NCMEC ile işbirliği yapan Siber Suçlarla Mücadele Daire Başkanlığı, bu raporları değerlendirir ve şüphelilerin tespit edilmesi amacıyla soruşturma başlatır. Çocuk pornografisi veya çocuk istismarı suçlamasıyla karşı karşıya kalan kişiler, genellikle NCMEC raporları temel alınarak suçlanır.

Ancak, bu raporlara dayalı olarak açılan davalar oldukça karmaşıktır. Çünkü bir kişinin gerçekten suçlu olup olmadığını anlamak için sadece NCMEC raporundaki veriler yeterli değildir. IP adresi gibi teknik bilgilerin yanı sıra, o kişinin gerçekten suça karışıp karışmadığının araştırılması, dijital materyallerin incelenmesi ve kapsamlı bir soruşturma yürütülmesi gerekmektedir.

Birçok NCMEC raporuna dayalı dava, suçlama ile suç işleme tarihi arasında yıllar geçmiş olabileceğinden dolayı zamanaşımı gibi sorunlarla karşılaşabilir. Ayrıca, bu davalarda teknik delillerin yeterince incelenmemesi, suçsuz insanların da bu tür suçlamalarla karşılaşmasına neden olabilir.

TCK 226 Kapsamında Çocukların Korunmasına Yönelik Düzenlemeler

Türk Ceza Kanunu’nun 226. maddesi, müstehcenlik suçlarını düzenleyerek özellikle çocukların korunmasını amaçlamaktadır. Çocukların fiziksel, ruhsal ve ahlaki gelişimlerini olumsuz etkileyebilecek içeriklerin üretimi, satışı ve yayılmasına karşı ağır yaptırımlar öngörülmüştür. İşte bu kapsamda getirilen düzenlemeler detaylandırılmış haliyle aşağıda ele alınmıştır.

1. Müstehcen Ürünlerin Çocukların Erişebileceği Şekilde Alenileştirilmesi (TCK 226/1-a-b)

Kanun, çocukların erişebileceği alanlarda müstehcen ürünlerin sergilenmesini, dinletilmesini veya dağıtılmasını suç olarak kabul etmektedir. Bu suç kapsamında cezalandırılacak fiiller şunlardır:

• Çocukların görebileceği alanlarda müstehcen içerikli görüntü, yazı veya görsellerin bulundurulması, satışı veya sergilenmesi,
• Çocukların işitebileceği ortamlarda müstehcen söz ve ifadelerin yüksek sesle okunması veya dinletilmesi,
• Çocukların bulunduğu yerlerde, yazılı veya sözlü müstehcen içeriklerin yayılması ya da paylaşılması.

Bu suçu işleyenler hakkında 6 aydan 2 yıla kadar hapis cezası ve adli para cezası öngörülmüştür.

2. Müstehcen Ürünlerin Üretiminde Çocukların Kullanılması (TCK 226/3-1. Cümle)

Çocukların müstehcen içeriklerin üretiminde kullanılması en ağır suçlardan biri olarak değerlendirilmektedir. Kanunda şu fiiller suç olarak tanımlanmıştır:

• Çocukların müstehcen video, fotoğraf veya diğer görsel materyallerde kullanılması,
• Çocukların sesiyle müstehcen içeriklerin üretilmesi,
• Çocukları konu alan cinsel içerikli yazılar, hikâyeler veya sanatsal çalışmaların oluşturulması.

Bu tür fiilleri işleyenler hakkında 5 yıldan 10 yıla kadar hapis cezası ve beş bin güne kadar adli para cezası verilmektedir.

3. Çocukların Kullanıldığı Müstehcen Ürünleri Ülkeye Sokmak, Satmak, Bulundurmak ve Kullanmak (TCK 226/3-2. Cümle)

Çocukların müstehcen içeriklerde kullanıldığı ürünlerin ülkeye sokulması, satılması ve bulundurulması yasalarca ağır bir suç olarak kabul edilmektedir. Kanunun bu hükmü özellikle şu durumları kapsar:

• Çocukların kullanıldığı müstehcen içerikli materyallerin ithal edilmesi,
• Çocuklara yönelik cinsel içerikli materyallerin ticaretinin yapılması,
• Bu tür materyalleri satın almak, bulundurmak veya başkalarına dağıtmak.

Bu fiilleri işleyenlere 2 yıldan 5 yıla kadar hapis cezası ve beş bin güne kadar adli para cezası öngörülmektedir.

4. Şiddet İçerikli, Ölü İnsan Bedenine veya Hayvanlara Yönelik Cinsel Davranışları İçeren Müstehcen İçeriklerin Çocuklara Ulaştırılması (TCK 226/5)

Kanun, çocuklara zarar verebilecek içeriklerin yayılmasını önlemek amacıyla, özellikle şiddet içeren veya doğaya aykırı cinsel eylemleri tasvir eden içeriklerin ülkeye sokulmasını, satılmasını ve depolanmasını yasaklamaktadır. Bu kapsamda suç sayılan fiiller şunlardır:

• Şiddet içeren cinsel eylemleri konu alan yazı ve görsellerin çocuklara ulaşmasını sağlamak,
• Hayvanlarla veya ölü insan bedenleriyle gerçekleştirilen cinsel eylemleri konu alan içeriklerin ülkeye sokulması, satışı veya depolanması,
• Bu tür yayınların internet ortamında veya fiziksel olarak dağıtımına aracılık etmek.

Bu fiilleri işleyenler hakkında 6 yıldan 10 yıla kadar hapis cezası ve beş bin güne kadar adli para cezası öngörülmektedir.

5. Çocuklar Kullanılarak Üretilen Müstehcen Ürünlerin Çocuklara Ulaştırılması (TCK 226/5)

Çocuklar kullanılarak üretilen müstehcen içeriklerin çocuklara ulaştırılması, hem çocuk istismarının artmasına neden olmakta hem de toplumsal ahlak yapısını olumsuz etkilemektedir. Kanun bu fiilleri şu şekilde düzenlemektedir:

• Çocuklar kullanılarak üretilen müstehcen içeriklerin basın ve yayın yoluyla çocuklara ulaştırılması,
• Çocukların erişebileceği dijital veya basılı mecralarda bu içeriklerin paylaşılması,
• Çocukların bu tür içeriklere erişimini kolaylaştıracak her türlü faaliyette bulunmak.

Bu suçları işleyen kişiler hakkında 6 yıldan 10 yıla kadar hapis cezası ve beş bin güne kadar adli para cezası uygulanmaktadır.

5. NCMEC Raporlarına Dayalı Yargılama Süreci ve Sorunlar

NCMEC raporlarına dayanarak başlatılan soruşturmalarda en kritik aşamalardan biri, şüphelilere ait dijital materyallerin incelenmesidir. Bilgisayarlar, telefonlar, tabletler, USB bellekler gibi dijital cihazlara el konularak, içeriklerin detaylı bir şekilde incelenmesi yapılır. Bu incelemelerde, suçla doğrudan ilgili içeriklerin yanı sıra, suça dair başka materyallerin de olup olmadığı araştırılır. Örneğin, bulut depolama hizmetleri (Google Drive, iCloud, Dropbox gibi) ve torrent paylaşım platformları da bu incelemelerin bir parçası olabilir.

Ancak, bu süreçte teknik bilgi eksikliği veya yanlış değerlendirmeler, kişilerin haksız yere suçlanmasına neden olabilir. NCMEC raporlarına dayalı davalarda, özellikle Türkiye’de bilişim suçlarına yönelik savcılık soruşturmalarında delil yetersizliği veya yanlış delil değerlendirmesi ciddi bir sorun teşkil edebilir. Özellikle yalnızca NCMEC raporuna dayanarak yapılan suçlamalar, kişilerin adil yargılanma haklarını ihlal edebilir.

6. NCMEC Raporlarına Dayalı İddialara Karşı Savunma

NCMEC raporlarına dayanarak suçlanan kişilerin savunma stratejileri, teknik ve hukuki açıdan büyük önem taşır. Bir kişi, bilmeden çocuk pornografisi içeren içeriklere maruz kalmış olabilir veya sosyal medya hesapları başkaları tarafından ele geçirilmiş olabilir. Bu tür durumlarda, NCMEC raporlarında yer alan IP adresi veya diğer teknik verilerin detaylı olarak incelenmesi ve şüpheli ile bu veriler arasındaki bağlantının kurulup kurulamayacağının analiz edilmesi gereklidir.

Savunma stratejileri şunları içerebilir:

• IP adresi tespitinin yanıltıcı olabileceği ve başka bir kişi tarafından kullanılmış olabileceği iddiası.
• Dijital cihazlara üçüncü şahısların erişim sağlamış olabileceği ihtimalinin değerlendirilmesi.
• Şüphelinin internet ağının başkaları tarafından izinsiz kullanılmış olabileceği durumu.
• Suça konu içeriklerin istem dışı, örneğin bir virüs veya zararlı yazılım aracılığıyla indirilmiş olabileceği savunması.

Bu tür savunmalar, teknik olarak güçlü bir altyapıya sahip bir bilişim avukatı tarafından yapılmalıdır. Özellikle dijital suçlarla ilgili davalarda, suçlanan kişinin haklarının korunması ve doğru bir şekilde yargılanması için uzman bir avukatla çalışmak hayati öneme sahiptir.

7. NCMEC Raporlarıyla İlgili Yanlış Anlamalar

NCMEC raporları, çocukların korunması için kritik öneme sahip olsa da, bazen yanlış anlamalara yol açabilir. Örneğin, birçok kişi, NCMEC raporlarının kesin suç delili olduğunu düşünür. Ancak, bu raporlar sadece bir başlangıç noktasıdır ve suçun gerçekten işlenip işlenmediğinin tespiti için detaylı bir inceleme gereklidir. Ayrıca, bir kişinin bilmeden bu tür içeriklere maruz kalmış olması da mümkündür.

NCMEC raporlarıyla ilgili diğer bir yanlış anlama ise, her raporun suç teşkil ettiği düşüncesidir. Oysa ki, NCMEC, sadece şüpheli içerikleri tespit eder ve bu içerikleri ilgili kolluk kuvvetlerine raporlar. Bu raporlar, suç işlenmiş olabileceğine dair bir işaret sunar, ancak hukuki süreçlerin yürütülmesi ve suçun kesinleştirilmesi için yargı süreci gereklidir.

8. NCMEC Raporuna İtiraz

NCMEC (National Center for Missing and Exploited Children) raporlarına doğrudan itiraz etmek genellikle mümkün değildir. NCMEC, çocuk istismarı ve kayıp çocuklar gibi ciddi konularla ilgili bilgileri toplayan ve bu bilgileri yetkili makamlara (kolluk kuvvetleri, adli makamlar vb.) ileten bir kuruluştur. Dolayısıyla, bir rapora itiraz etmek istiyorsanız, bu itirazı doğrudan NCMEC’e değil, ilgili yetkili makamlara yönlendirmeniz gerekir.

Eğer bir raporun yanlış veya haksız olduğunu düşünüyorsanız, yapabileceğiniz adımlar şunlar olabilir:

1. Yetkili Makamlara Başvuru: Raporun içeriğiyle ilgili itirazınızı, raporun iletildiği kolluk kuvvetleri veya adli makamlara iletebilirsiniz. Bu makamlar, durumu yeniden değerlendirebilir ve gerekirse düzeltme yapabilir.
2. Hukuki Süreç: Eğer raporun içeriği sizi doğrudan etkiliyorsa ve hukuki bir sonucu varsa, bir avukat aracılığıyla hukuki itiraz sürecini başlatabilirsiniz. Bu durumda, mahkeme süreci içinde raporun geçerliliği veya doğruluğu tartışılabilir.
3. NCMEC ile İletişim: NCMEC’e raporun içeriği hakkında bilgi talebinde bulunabilir veya durumu açıklığa kavuşturmak için iletişime geçebilirsiniz. Ancak, NCMEC’in raporları doğrudan değiştirme veya geri çekme yetkisi olmayabilir.

Sonuç olarak, NCMEC raporlarına doğrudan itiraz etmek mümkün değildir. Ancak, ilgili yetkili makamlara başvurarak veya hukuki yollarla durumu ele alabilirsiniz. Bu tür durumlarda, hukuki danışmanlık almak en sağlıklı yol olacaktır.

ÖNEMLİ UYARI: Bazı bloglarda veya internet sitelerinde, NCMEC raporlarına itiraz sürecinin mümkün olduğu veya bu tür raporların kolayca geri çekilebileceği yönünde yanıltıcı bilgiler yer alabilmektedir. Bu tür iddialar, genellikle konuyla ilgisi olmayan ve başkalarının bloglarından veya kaynaklarından içerik kopyalayarak iş almaya çalışan kişiler tarafından yayılmaktadır. Bu kişiler, danışanlarını yanlış yönlendirerek hem maddi hem de manevi zarara uğratabilirler.

Eğer NCMEC raporları veya benzeri ciddi konularla ilgili bir durumla karşı karşıyaysanız, mutlaka alanında uzman ve güvenilir hukuki danışmanlara başvurmalısınız. Yanlış bilgilendirme veya yanıltıcı reklamlara itibar etmeyin, aksi takdirde mağdur olabilirsiniz.

9. Sonuç

NCMEC raporları, çocuk istismarı ve çocuk pornografisine karşı küresel bir mücadelede önemli bir araçtır. Ancak, bu raporlar yalnızca bir başlangıç noktasıdır ve suçun gerçekten işlenip işlenmediğinin tespiti için detaylı bir inceleme gereklidir. Türkiye’de ve dünya genelinde, NCMEC raporlarına dayanarak açılan davalarda hukuki süreçlerin adil bir şekilde yürütülmesi ve kişilerin haklarının korunması büyük önem taşımaktadır.